Eugeniusz Morawski-Dąbrowa to polski kompozytor, pedagog i malarz. Urodził się 2 listopada 1876 w Warszawie, a zmarł 23 października 1948 – także w Warszawie. 
W latach 1899-1904 studiował grę na fortepianie u Antoniego Sygietyńskiego oraz kompozycję pod kierunkiem Zygmunta Noskowskiego w Instytucie Muzycznym w Warszawie. W 1903 rozpoczął naukę w warszawskiej szkole artystycznej Klasa Rysunkowa u Jana Kauzika, a w 1904 wstąpił do nowo powstałej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie do 1907 pobierał nauki z zakresu wykonywania portretów, malowania pejzaży, a także sztuki stosowanej.
Od 1903 działał w organizacji bojowej Frakcji Rewolucyjnej Polskiej Partii Socjalistycznej Józefa Piłsudzkiego. W dniu 3 listopada 1907, za udział w przygotowaniu zamachu na policję, został uwięziony w Cytadeli Warszawskiej, a po roku, wyrokiem carskiego sądu wojskowego, skazany na cztery lata zesłania na Syberię. Dzięki staraniom ojca Eugeniusza karę tę zamieniono na emigrację. W 1908 zamieszkał w Paryżu, gdzie kontynuował studia poruszające tematykę kontrapunktów oraz instrumentalizacji. Podjął też studia malarskie w Académie Julien, a następnie nauki rzeźbiarskie w Académie Coloross.


Libra me, Domine. Kompozycja Eugeniusza Morawskiego z 1945 roku 

W 1930 roku powrócił do Polski i już w marcu objął stanowisko dyrektora konserwatorium w Poznaniu, a w kwietniu — dyrektora Średniej Szkoły Muzycznej w konserwatorium warszawskim.
W latach 1932-1939, po odejściu Karola Szymanowskiego, pełnił funkcję rektora Państwowego Konserwatorium Muzycznego oraz wykładał instrumentację. Będąc na tym stanowisku przyczynił się utworzenia wydziału muzykologicznego, wydziału nauczycielskiego pod kierunkiem Stanisława Kazury oraz do uruchomienia klasy operowej i kapelmistrzów pod kierunkiem Waleriana Bierdiajewa. Podczas II wojny światowej prowadził zajęcia w tajnym konserwatorium. Jak podają źródła, około 70-80 procent zapisanej twórczości kompozytora spłonęło w czasie powstania warszawskiego.


Świtezianka Morawskiego, Polski Balet Narodowy

W 1944 zamieszkał w Rudzie Pabianickiej, gdzie uczył muzyki, a do stolicy powrócił po zakończeniu wojny w 1948.
Za życia Eugeniusz Morawski był członkiem-założycielem Société des Artistes Polonais w Paryżu, Towarzystwa Opery Narodowej oraz Instytutu Fryderyka Chopina. Zasiadał w komisjach konkursowych, radach programowych i artystycznych. Otrzymał nagrodę muzyczną MWRiOP (Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) za własną koncepcję baletu Świtezianka w 1933. Został także odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta, Medalem Niepodległości oraz Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury.

Kompozycje Eugeniusza to między między innymi:
Symfonia nr 3 'Prometeusz e-moll na głosy solowe, chór i orkiestrę;
Don Kichot poemat symfoniczny;
Sonata fis-moll wykonywana na cztery ręce;
Las płaczących brzóz do słów Tadeusza Micińskiego;
A ci co giną w boju słowa autorstwa Marii Konopnickiej.

Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eugeniusz_Morawski-D%C4%85browa#/media/Plik:Eugeniusz_Morawski.jpg
https://culture.pl/pl/tworca/eugeniusz-morawski-dabrowa
https://pl-pl.facebook.com/PolskieRadioChopin/videos/-eugeniusz-morawski-kompozytor-wykl%C4%99ty-/997787157373142/
https://polona.pl/item/libera-me-domine,NzY2NDA5MjE/