Młodość

Lucy Maud Montgomery urodziła się 30 listopada 1874 na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie. Najczęściej używała drugiego imienia - Maud. Była córką Hugh Johna Montgomery’ego i Clary Woolner Macneill Montgomery. Kiedy Montgomery miała 21 miesięcy, jej matka zmarła na gruźlicę. Ojciec wówczas zostawił ją pod opieką rodziców matki, Aleksandra i Lucy Woolner Macneill z Cavendish, a sam przeniósł się do zachodniej Kanady. Mając 16 lat, Lucy Montgomery przeniosła się do Prince Albert, czyli do miejsca gdzie mieszkał jej ojciec wraz ze swą małżonką, a jej macochą, i ich dziećmi. Będąc w Prince Albert, ukazała się jej pierwsza publikacja – wiersz „On Cape LeForce” opublikowany przez gazetę Prince Edward Island The Patriot. Po powrocie na Wyspę Księcia Edwarda we wrześniu 1891 roku pisarka ukończyła naukę w szkole powszechnej. W roku 1894 skończyła dwuletni kurs nauczycielski w Prince of Wales College, zaliczywszy wszystkie zajęcia w ciągu jednego roku i uzyskawszy tym samym dyplom nauczycielski pierwszej klasy. W czasie swojej krótkiej kariery nauczycielskiej w latach 1894–1898 pracowała w trzech szkołach: w Bideford, Belmont i Lower Bedeque. W roku akademickim 1895/96 brała udział w zajęciach na Dalhousie University w Halifaksie, będąc tam jedną z niewielu studentek. W tym też okresie otrzymała swoje pierwsze honorarium autorskie.

Twórczość

W 1898 roku wróciła do Cavendish, by zamieszkać z niedawno owdowiałą babcią. Mieszkały razem przez trzynaście lat, aż do jej śmierci. Przez jakiś czas pracowała jako korektorka w gazecie. W 1908 roku skończyła i wydała swoją pierwszą książkę opowiadającą o rudowłosej optymistce: „Ania z Zielonego Wzgórza”. Historia Ani od razu odniosła sukces i doczekała się wielu wznowień i kontynuacji. Już rok później Montgomery opublikowała drugi tom, czyli „Ania z Avonlea”. Cały cykl o Ani liczy sobie dziewięć części.

Życie prywatne

Po śmierci babci Macneill w marcu 1911 r. Montgomery poślubiła wielebnego Ewana Macdonalda, z którym była potajemnie zaręczona od 1906 r. Po ślubie przeprowadzili się do Leaskdale w Ontario, gdzie Macdonald pracował w kościele prezbiteriańskim. Mieli trzech synów: Chestera (1912), Hugha (1914, zmarł po porodzie) i Stuarta (1915); pomagała także mężowi w jego obowiązkach duszpasterskich; prowadzili razem swój dom; kontynuowała rzecz jasna pisanie najlepiej sprzedających się powieści, a także opowiadań i wierszy. Wiernie aktualizowała wpisy w swoich dziennikach i prowadziła ogromną korespondencję z przyjaciółmi, rodziną i fanami. W 1926 roku państwo Macdonalds przeprowadzili się do Norval w Ontario, gdzie zostali, dopóki Macdonald nie zrezygnował z posługi w 1935 roku. Następnie przenieśli się do Toronto, gdzie mogli być blisko swoich synów. Lucy Maud Montgomery Macdonald zmarła w Toronto, Ontario, 24 kwietnia 1942 r., a jej mąż w listopadzie 1943 r. L.M. Montgomery została pochowana na cmentarzu Cavendish na Wyspie Księcia Edwarda, w pobliżu miejsca jej starego domu.

Bibliografia: 

https://histmag.org/Lucy-Maud-Montgomery-kobieta-ktora-przerosla-swoja-epoke-10365

https://pl.wikipedia.org/wiki/Lucy_Maud_Montgomery

https://viva.pl/ludzie/newsy/lucy-maud-montgomery-swiat-pokochal-avonlea-dla-niej-bylo-wiezieniem-moje-zycie-bylo-pieklem-142056-r1/

https://zyciorysy.info/lucy-maud-montgomery/

https://www.granice.pl/autor/lucy-maud-montgomery/189/0